Mijn blog is voornamelijk een plek om creatief te zijn, en overigens om te delen wat ik wil. Zo had ik aan mijn collega Frank ooit een blog gewijd genaamd "Frankie goes to Blogwood" (inmiddels verwijderd). Nu een plekje respect hier op mijn blog voor hem.
Frank, lieve collega, bureaumaatje, je had een groot, goed, eerlijk maar helaas te zwak hart. Ik zal je ontzettend missen, en ben niet de enige. Heb het Iggy verteld en die concludeerde dat we dan gewoon een nieuwe Frank moeten aannemen, "er zijn genoegen Franken op de wereld". Dat is waar, maar van jou is er maar eentje, heb ik uitgelegd. Voor ons ben je een sprankelend sterretje geworden en ik kan het nog steeds niet geloven. Ik kom je dinsdag gedag zeggen. Voor de tussentijd krijg je een handkusje van Iggy, want die kunnen vliegen.
Je grappen,
doorgaans voorspelbaar
Deze zag ik niet aankomen,
een hart gelag
een hart gelag
(voor Frank, 12 maart 2012)