Na het lezen van een artikel dat eerder dit jaar verscheen in Vrij Nederland werd ik vandaag herinnert aan mijn eerste inktserie van een paar jaar terug. Een kort akkefietje in 2010 met Titia Hahne -fotografe en eigenaar van het originele beeld van Jesse Hughes- naar aanleiding van een naïeve actie van mezelf was goddank snel opgelost. Haar naam staat op mijn blog vermeld als bron en de "kopie" hangt sindsdien bij een goede vriendin, tevens fan en aanleiding voor dit portret, aan de muur. Iedereen happy.
Als kunstenaar schuw ik het gebruik van bestaand beeld nog altijd niet, sterker, ik heb het nodig. We leven nou eenmaal in een beeldcultuur en ik maak daar dan ook dankbaar gebruik van. Hoewel ik toen trots was op mijn eerste inktwerken voelde het niet langer goed om andermans beeld te kopiëren en dat doe ik dan ook niet meer. Ik heb ervan geleerd. Echter, tot mijn verbazing laait de discussie rondom plagiaat en auteursrecht met enig regelmaat op, ook onder zeer gerenommeerde kunstenaars als Luc Tuymans. Nog altijd actueel en ik blijkbaar nog steeds naïef.
Plagiaat of fair use? Volgens mij gewoon iets waar we vroeg of laat allemaal wel eens last van hebben of mee te maken krijgen: territoriumdrift. Hoe dan ook, voor alle zekerheid de bron: Vrij Nederland, februari 2014.
Artikel "Plagiaat of fair use?", Vrij Nederland:
http://www.vn.nl/Archief/Media/Artikel-Media/Fotos-schilderen-plagiaat-of-fair-use.htm
Inkt op papier, 2010
Foto Titia Hahne, 2009
